Eerlijk gezegd is een stamboom goed bijhouden wel verstandig en handig, maar ik vind het zelf nogal plastisch. Het maakt niet dat ik een band voel met al die mensen die voor mij leefden en ik lijk er geen grip op te krijgen. En natuurlijk hoeft dat ook niet.
Maar toch is er een aantal van deze voorouders bij wie ik wel die behoefte voel. Degenen waar ik nog foto’s van heb bijvoorbeeld, en vooral de voormoeders over wie ik eerder schreef. Hieronder drie ideeën die ik zelf toepas.
- Schrijf een verhaal.
- Lijst de portretten (en andere foto’s) in.
- Maak kunst.
Schrijf een verhaal
Ik teken van mijn voormoeders portretten op. Die begonnen aan het begin van mijn onderzoek met de data die ik vond. Geboorte- of doopdatum, huwelijk, kinderen, overlijden, sterfdata en trouwdata van kinderen, plaatsen en adressen.
En vanaf dat moment zocht en zoek ik steeds meer informatie om er een verhaal van te maken. In mijn geval onder meer de bedelingsregisters van de stad Utrecht, gegevens uit bevolkingsregisters, testamenten, literatuur, informatieve boeken, en prenten en schilderijen.
Ik stel ook vragen in deze documenten die ik later weer beantwoord. Zo is een voormoeder naaister en een voorvader kleermaker. Wat was dan het verschil?. Dat wil ik weten. Waar ik kan voeg ik foto’s en afbeeldingen toe en natuurlijk afbeeldingen van aktes.
Letterlijke plek in je leven
Al vanaf dat mijn kinderen heel klein waren (twintig jaar geleden) heb ik een muurtje met voorouderfoto’s van hun vaders kant en van mijn kant. Zo konden zij al vroeg zien van wie ze afstammen. Na een verbouwing zijn de foto’s in een doos beland. Maar mijn dochter vraagt er steeds weer om, dus ik heb ze opgezocht. Als je ze niet in het zicht wilt hebben is een hal hier een mooie plek voor.
Overigens: heb jij oudere familieleden die nog leven? Aarzel niet en vraag ze om foto’s en verhalen die ze eventueel hebben. Tegenwoordig hoef je (en hoeven zij) er alleen maar een foto met je mobieltje van te maken. Op deze manier heb ik onlangs nog foto’s van mijn oma met haar zussen in matrozenpakjes in bezit gekregen van een neef van mijn moeder.
Maak kunst
Met het optekenen van de verhalen ontstaan er bij mij gevoelens die ik graag in de verhalen wil verwerken. Daar maak ik nu schetsen bij. Ik ben nog in de beginfase, maar hier zie je wat voorbeelden. Je kunt hier natuurlijk maken wat je wilt en het hoeft niet ingewikkeld te zijn.
Ik heb bijvoorbeeld nog het idee om een naam, geschreven door een voorouder bij de ondertekening van de huwelijksakte, te vergroten en daar dan iets mee te doen.
Memories van Successie in het NA | Doopinschrijvingen na 1789 | 5-Stappenplan om archiefstukken te vinden | De kruiwagenstraf
| De geboorteakte van Thimotheus Een bijzondere familie uit Rhoon | Tragisch ongeval op het ijs Verhuizen was vroeger heel gewoon |
Ga naar de auteurspagina
| Tip: Zo gebruik je de akte checklist |
Interessante artikelen
Aan de slag met zoeken
Over de auteur
Lisette Geel
Mijn naam is Lisette Geel (1971). In mijn dagelijks leven ben ik abstract fotograaf en schrijf ik als zelfstandig strategisch communicatieadviseur verhalen op van organisaties en ondernemers. Altijd op zoek naar de essentie, in woorden en in beelden. Misschien is het daarom dat ik me ook bezighoud met stamboomonderzoek. Ik hou van het speuren naar waar ik vandaan kom. Wat me het meeste bezighoudt is het verhaal creëren met de feiten die ik vind. Momenteel onderzoek ik vooral mijn voormoederlijn. Deze vrouwen waren arm en leefden in Utrecht. Met onderzoek en verbeelding breng ik hun levens tot leven.
Namen die ik o.a. onderzoek: Broer, Tieland, Van der Wolk, Malet, Van der Steen (Utrecht), Gerssen (provincie Utrecht), Scheepmaker en De Graaff (Amsterdam)