De kranten van vroeger werden intensief gebruikt door onze voorouders door het plaatsen van oproepen en om personeel te vinden.
Grappige, opvallende maar ook trieste oproepen laten de gedachten, hoop, angsten en wanhoop zien van onze voorouders. Eveneens geeft het een beeld van hun creativiteit en doorzettingsvermogen. Sommigen konden zichzelf namelijk heel goed ‘verkopen’.
Oprechte oproepen, of niet altijd?
Een gepensioneerde maar energie gymnastiek-leraar ziet het niet zitten om thuis te zitten. Hij ziet zichzelf ‘gaarne belast’ met administratief- of schrijfwerk. Hij doet het niet voor ‘hooge verdienste’, maar om de bezigheid. Een man naar mijn hart.
Aan de andere kant is de oproep van de heer D. Bolle twijfelachtig. Voor een ‘allerbraafst hoogbejaard vrouwtje’ die haar 90-jarige geboortedag viert. ‘Mogten weldadigen haar op deze misschien laatsten verjaardag eenige verkwikking willen geven’, dan is hij bereid ‘eenige giften’ tot verdere verzorging te ontvangen’.
Hopelijk gebruikt hij die giften ook voor dit hoogbejaarde vrouwtje?
Echter is het bericht van een ‘jonge Duitscher’ schrijnend te noemen. Om zich ‘van geestelijk en lichamelijk bederf te bewaren’, zoekt hij iemand in Holland die edelmoedig genoeg is te voorkomen dat hij zich in wanhoop zal storten. Daar zal een behoorlijk verhaal achter zitten.
Gelukkig zijn ook luchtigere oproepen te vinden; zoals van een jongedame van deftige stand, die net fietsgezelschap van dezelfde stand zoekt. Het woord arrogantie bestond toen nog niet.
Kranten van vroeger
‘Kranten van vroeger – Oproepen’
Een familie in Albrandswaard | Het schandaal van Louisa | De kruiwagenstraf | 5-Stappenplan voor archiefstukken
