Mijn lieve, grote, grappige en gekke zus Wilma Mijn enige zus Wilma Lippens, is in de nacht van 12 op 13 juni 2018, op 59 jarige leeftijd overleden aan een hartstilstand. Ik ben er nog niet aan toe om een artikel over haar te schrijven. Maar ik deel wel alvast de video die ik heb…
De eigenwijze ballonnen van mijn moeder Het onvermijdelijke gebeurde – in februari 2003 verruilde onze moeder het stoffelijke voor het hiernamaals. Ze was een bijzondere vrouw. Nu zal iedereen dit over hun moeder zeggen, maar in ons geval was dat echt zo. Eén ding hadden wij onszelf beloofd: het moest een bijzondere uitvaart worden, eentje…
ChiWalking, blessurevrij wandelen Blessurevrij wandelen, ofwel ChiWalking, is een manier van wandelen volgens de Chi gedachte. Hiermee kun je leren om meer ontspannen te wandelen. Je leert bij ons ook om het technisch goed te doen, zodat het blessures voorkomt. Met deze techniek wordt het eenvoudig om grotere afstanden te gaan afleggen. Als je wilt…
Dan ben je ineens geen kind meer In 2016 heb ik dit deels zelfgeschreven gedicht ‘Dan ben je ineens geen kind meer’ mogen voordragen tijdens de uitvaart van de moeder van een goede vriendin. De dag waarop je moeder sterft van wie je onlangs nog dacht, zij redt het niet Je kijkt in haar…
Cruising Het is weer tijd voor cruising. Ruim twintig jaar na dato sta ik weer oog in oog met een hotel op zee. Was de vorige nog een formaat schip uit de Love Boat categorie, die van de Carnival rederij zijn indrukwekkende megaschepen, die zonder overdrijving varende steden genoemd mogen worden. Op geen enkele plek…
De naam Yolanda Mijn vader hield bij de Burgerlijke Stand z’n poot stijf, de naam Yolanda van z’n tweede dochter moest met een Y geschreven worden. Deze eigenaardigheid moest de jaren ’60 ambtenaar toch wel even nakijken, dit had hij nog niet eerder meegemaakt. Na zijn akkoord groeide ik op met een afwijkende naam –…
Mobielofoon Iedereen pronkt dezer dagen met een TomTom, mobieltjes hoor je op iedere hoek van de straat, en zonder online smartphone kun je echt niet meer. Ik beschouw mezelf als een achterloper met gadgets, zeker met een mobielofoon. Ik ben een afwachtend iemand die de nieuwste technische snufjes van een ander observeert, uitgebreid test en…
Hersenpokon Ondanks dat ik een stadsmens ben vind ik het heerlijk om buiten te zijn. Of misschien juist wel daarom. Ik heb ontdekt dat veel binnen zitten niet goed is voor m’n lijf en kop. Ik heb inmiddels ervaren wat voor positieve resultaten het geeft om regelmatig de buitenlucht op te snuiven. Hersenpokon! Nu is…
Niks Noppes Nada Ik weet echt niet meer wat ik moet schrijven. Niks Noppes Nada. Ik heb de laatste weken geen enkele inspiratie meer, ben door al m’n ervaringen, creativiteit en jarenlange verzamelde ideeën heen. Er komt niets uit m’n vingers, zelfs niet als ik ga wringen. Ik heb overal blocnotes liggen zelfs op de…
Dom Dommetje De Romeinen hadden het in hun tijd makkelijk. Lopend of met paard volgden ze gewoon de weg die voor hun lag, ze kwamen er altijd, ze hadden geen dom dommetje nodig. Aangezien het aantal wegen sindsdien behoorlijk is toegenomen en we zeker geen ridders te paard meer tegenkomen, kochten we voor onze autotrip…
Hulpstuk Je hebt ze vast wel ’s zien liggen, die leesbrilletjes als hulpstuk bij de kassa in alle kleuren en sterktes. Als Nutsrepen liggen ze voor het grijpen – voor diegene die ze zien liggen natuurlijk. Nooit heb ik aandacht besteed aan deze hulpmiddelen, gewoon omdat ik mezelf er nog veel te jong voor vind.…
Varende hond Denk je dat je goed Engels spreekt, kom je bedrogen uit als blijkt dat de naam van de varende hond van je zus hetzelfde is als het cruiseschip waar je op gaat varen. Omdat alle Amerikanen stelselmatig alles wat niet-Amerikaans klinkt gewoonweg niet willen verstaan, is het een behoorlijke uitdaging te controleren of…
Sintsniklaas Sintsniklaas, 5 December 1968. Pakjesavond, oer Hollandse huiselijkheid. Buiten is het stikdonker en de regen slaat op de ramen. Binnen zitten kinderen stijf van de spanning in trans liedjes te zingen waarvan ze niet eens weten wat ‘kaatsballen in een net’ zijn. Tot er gebons om de voordeur klinkt. Alle stemmetjes zwijgen in één…
De dag van mijn dromen Op de dag van mijn dromen schuif ik de gordijnen open waardoor de zon zowel onze woonkamer als mijn ziel binnentreedt. De hele dag staat ons stralend te wachten, niets staat onze plannen in de weg. In de auto is het bloedheet, gelukkig hebben we ons voorbereid met een witte…
Bijna perfect Het is bijna perfect. De tweedehands blauwe tapijttegels hebben we zelf gelegd, de beschadigde witte plafondtegels vervangen met die van de bovenverdieping, de muren in zachtgele kleur gesaust. De ramen en luxaflex geboend – met nadruk op boenen, de scharnieren geolied, de horren met zorg opgehangen. Met gemak de beuken vensterbanken opgehangen die…
Oud en gelukkig nieuw De laatste avond ‘oud en gelukkig nieuw’ van het jaar zou ik het liefst net zoals al die andere 365 willen. Ik heb er al 44 meegemaakt en blijf het een hobbel vinden. Het is voor iedereen een moment om even stil te staan bij het afgelopen jaar, gevuld met alle…
I’ll be back Alsof het een ‘I’ll be back’ scène uit een oorlogsfilm betrof, zo las ik het bericht dat mijn collega Ali vermist bleek te zijn in Turkije. Mij beklom de harde realiteit dat het hier niet ging om de altijd-weer-terugkerende Arnold Schwarzenegger, maar om een van mijn favoriete collega’s. Na het bericht op…
Levende foto’s Je bent er niet meer maar toch ben je er wel ik ben verward want je leeft op dit vel. Ik zie je met m’n ogen maar je foto staat stil in m’n eigen beleving zie ik uiteindelijk wat ik wil. Jouw levendige verschijning compleet van lichaam tot geest voel ik diep van…
Mijn dag in zelfstandige naamwoorden Hoe een dag uit mijn leven verloopt in zelfstandige naamwoorden. Dromen, slaapkussen, wekker, rotding, klap, slaapogen, dekbed, koud, protest, gordijnen, joggingbroek, sloffen, vest, sufheid, trapleuning, duizeligheid, grip, treden, opluchting. Keuken, gordijnen, radio, journaal, waterkoker, water, rietje, vitamines, theezakje, honger, boterham, mes, boter, slaapogen, jam, kluns, keukenvloer, troep, vloek, schoonmaakdoekje, eten,…
Van klein naar groot Waarom gelooft de juf me niet? Ik heb het echt niet gedaan, ik wil naar mamma, ik wil naar huis! Het is hier stil, koud en donker, het stinkt hier ook zweet. Erik staat meestal op de gang, niet ik, de juf is altijd lief tegen me. ‘Zo Yolanda, kom maar…
Goocheloom Ik bofte met zo’n goocheloom, want die van mij was extra bijzonder. Hij was namelijk goochelaar. Ik vond dat overigens heel gewoon, want mijn ouders waren clown en zij goochelden ook. Dus ik was nooit erg verbaasd als m´n nachtpon ineens op een ander plek lag, of m’n speelgoed plots vanzelf in de kast…
Uitbrander In het begin had ik niets met hem te maken, maar naarmate de werkzaamheden bij m’n nieuwe werkgever intensiveerde, werd ik met hem geconfronteerd. Mijn gedachte dat ik iedere collega toch wel had afgetast, bleek een illusie. Aanvankelijk was ik terughoudend; de nieuwe projecten zaten op een goed spoor, en nu kwam deze jongeman…
Fietstoeren Al van kinds af aan ben ik opgegroeid met de auto waardoor ik al die fietstoeren meer voor de geitenwollensokken vond. Als het regende had ik altijd medelijden met deze ‘harde trappers’ en vroeg me telkens af waarom ze niet gewoon een auto kochten. Ik geef toe ik ben verwend, want de fiets als…
Borrelende baarmoeder Wat ik niet heb, kan ik ook niet missen, zoals een borrelende baarmoeder. Met die uitspraak strijk ik jonge moeders altijd tegen de haren in als we het hebben over kinderen. Tegen hun argumenten ‘dat het zo leuk is’ en ‘het je leven zo compleet maakt’, verdedig ik mezelf altijd met ‘dat ik…
Kleutergebrabbel Vandaag was het weer oom-en-tante-dag en verheugde me al op zijn kleutelgebrabbel. Uitkijkend om hem op te halen, sta ik al ruim voor tijd in de koude regen bij de school. Ik begin de moeders te herkennen, ik ben hier duidelijk al vaker geweest. Ook de juffen zijn bekende gezichten. Hierdoor kan ik in…
Zwaaiende buurmannen Een kabelgootje leggen draaien we onze hand niet voor om, maar het doe-het-zelf-vak beheersen we niet echt. Dan zijn die zwaaiende buurmannen toch wel erg handig. En wij boften er met twee. Binnen een maand na onze verhuizing werd er al opgewekt over en weer gezwaaid. Buurman één diende zich al snel bij…
Doorgezakte Zweed Ze zeggen dat het het beste is; liggen op een Zweed. Dat dit een doorgezakte Zweed werd, kwam pas later in beeld. Op jacht naar een nieuw bed maakten wij een rondreis door Ikea. Vastbesloten dat het duurste bed het beste was, welke toevallig ook het lekkerst lag, namen wij onze beslissing. De…
