Mijn interview in de Telegraaf over stamboomonderzoek

Onlangs belde de Telegraaf of ik wilde meewerken aan een interview over stamboomonderzoek. Natuurlijk zei ik direct ‘Ja’!

De reportage en het interview met mij was vooral gericht op de inkleuring en interpretatie van je stamboom. De extra dimensie van stamboomonderzoek is tegenwoordig erg populair geworden, vooral door het gemak van het online vinden.

Welke pareltjes heb jij gevonden? Hoe zie jij je stamboom, naast alleen het verzamelen van de feiten?

Tegenwoordig is het eenvoudiger geworden om meer informatie te vinden dan alleen maar de geboorte, huwelijks– en overlijdensaktes.

Mijn inzichten

Mijn aandeel in deze reportage (pagina 2, 3e kolom), was vooral gericht op mijn inzichten die ik heb gekregen van alle verzamelde data.

Het is regelmatig gebeurd dat ik met tranen in mijn ogen zat, omdat ik erachter kwam dat er in één gezin zes doodgeboren baby’s zijn geweest.

Oorlogen en ongelukken

Of het feit dat een voorvader in het leger van Napoleon heeft gediend, en zelfs een Willem Lippens die heeft meegevochten op Waterloo! Het trieste verhaal dat mijn 16-jarige oud-oom is verdronken in de Keizersgracht hakte er flink in. Dat zou een reden geweest kunnen zijn waarom mijn moeder altijd watervrees had.

Mijn grootste eye-opener was dat er in 2 generaties maar liefst 4 verschillende religies voorkwamen. Dat onderbouwt de reden van mijn ouders waarom wij niet gelovig zijn opgevoed.

Inspiratie door TV programma’s en boeken

Ook op TV is stamboomonderzoek een dankbaar onderwerp. Series zoals ‘Verborgen Verleden‘, ‘Verborgen Verleden van Nederland‘ en ‘Who Do You Think You Are‘, prikkelen om zelf aan de slag te gaan.

Online kan je op Delpher veel krenten in de pap vinden. Denk aan faillissementen, familieberichten, meldingen van ongelukken, rampen en advertenties. Notariële aktes komen ook meer en meer online beschikbaar. Hieruit is ontzettend veel informatie te halen.

Beroepen en hun wereld

Vroeger werd er op een geboorte- en huwelijksakte het beroep van de betrokkene(n) vermeld. Als je ziet dat een voorvader en zijn nazaten bakkers waren, dan spreekt dat wel tot de verbeelding.

Als je geen foto’s hebt van die personen, dan krijg je door te Googelen op dat beroep uit die tijd, een hele goede indruk. Er zijn b.v. genoeg foto’s van dienstbodes van eind 19e eeuw. Dat geeft een goede indruk hoe je voormoeder er toen uitzag. (Trouwens, misschien is zij het wel op de foto!)

Op stap naar je voorouders

Tegenwoordig heb je zelfs familie tours naar je verleden. Al een tijdje geleden heb ik Yvonne Kroon leren kennen (Kroontours). Zij organiseert familie uitjes die gebaseerd zijn op het verleden van een familie. Deze tours zijn niet alleen gezellig, maar ook in de vorm van een reünie die ook nog erg leerzaam voor iedere generatie is.

Beroemde voorouders

Wat de reportage van de Telegraaf ook duidelijk aangeeft, is dat stamboomonderzoek ook kietelt om de connectie te ontdekken met beroemde mensen. Dit is natuurlijk boeiend om te weten, maar hoe verder je terug in de tijd gaat, hoe dunner het lijntje naar jou wordt.

Wat ook boeiend is, is te weten of er kwartierherhaling in je stamboom voorkomt. Dit betekent dat die personen dezelfde (bet/over)grootouders hadden, wat ze neef en nicht maken.

Conclusie: stamboomonderzoek is een virus

Ik vond het leuk om deel te nemen aan een interview voor de Telegraaf over stamboomonderzoek.

Kortom, uit de verhalen van de andere deelnemers van de reportage, blijkt duidelijk dat stamboomonderzoek een virus is. Begin je er aan, dan kom je er nooit meer vanaf. Vooral door de kersjes op de taart die tegenwoordig niet meer verborgen liggen in archieven.

Bron: de Telegraaf, 18 januari 2020, reportage ‘Duik in je verleden’