Zeg geen halfbloed maar dubbelbloed
We gebruiken altijd de term halfbloed om iemand te omschrijven die afstamt van twee verschillende etnische achtergronden. Hoewel dit misschien ooit als neutraal werd gezien, vind ik het persoonlijk erg neerbuigend klinken.
Voor mij suggereert het woord namelijk dat iemand slechts half is van iets (van wat dan?), dus alsof er iets ontbreekt. Terwijl die persoon juist feitelijk twee verschillende soorten bloed draagt, dus juist méér.
De kracht van dubbelbloed
Onlangs zag ik op tv dat een interviewer werd gecorrigeerd door zijn gast: “Ik ben geen halfbloed maar een dubbelbloed”. En toen dacht ik “Touché!” Dit woord is een veel respectvoller en inspirerender en benadrukt niet tekorten (met half), maar juist de overvloed (met dubbel).
Want je bent namelijk het resultaat van twee werelden, twee culturen en twee verhalen die samenkomen in één persoon. Het woord dubbelbloed legt daarmee direct de nadruk op kracht en rijkdom: een persoon is niet minder, maar juist méér! Dus iets waar je met heel je hart heel trots op kan zijn.
‘Een cultuur leeft niet van isolatie, maar van uitwisseling.‘
Als we de term dubbelbloed zo gaan gebruiken, dan herinnert dit ons ook aan de culturele achtergronden. Een dubbelbloed persoon draagt namelijk ook muziek, gerechten, verhalen, tradities en de geschiedenis van twee verschillende gemeenschappen mee.
De oorsprong
Europese kolonisatoren ontwikkelden hiërarchieën gebaseerd op zogenaamd ‘ras’. In veel koloniën werden mengvormen van afkomst benoemd en gerangschikt, vaak met juridische consequenties. Mensen die geboren werden uit relaties (vrij of dwangmatig) tussen tot slaaf gemaakten en Europeanen kregen een specifieke status.
Het woord halfbloed is dan ook ontstaan in de tijd van kolonialisme en slavernij. Blanken gaven de mensen die een kind waren van een blanke en een Afrikaanse, deze benaming omdat ze maar voor de helft blank waren. Ook werd een halfbloed vaak gezien als een tussenpositie in de sociale ladder, soms met iets meer mogelijkheden dan volledig tot slaaf gemaakte groepen, maar tegelijk sociaal gestigmatiseerd en uitgesloten.
Respect en erkenning door taal
In de VS noemt men deze groep ook wel ‘mixed blood’, kijk bijvoorbeeld naar Meghan Markle. Maar in de titel van een Harry Potter film is het weer halfbloed (Harry Potter en de Halfbloed Prins).
Ik hoop daarom dat de hele wereld het woord halfbloed gaat elimineren en zal vervangen door dubbelbloed. Maar is het niet nóg logischer om een persoon – wie dan ook – juist helemaal niet te benoemen of te beschrijven op basis van zijn afkomst? Want uiteindelijk ziet de kleur van ons bloed, dubbel of niet, er allemaal hetzelfde uit.
Hulp nodig?
Lukt het niet met je stamboomonderzoek? Vraag dan hulp aan de Yory Stamboom Helpdesk.
Lees ook
Zeg geen halfbloed maar dubbelbloed
