De dag van mijn dromen
Op de dag van mijn dromen schuif ik de gordijnen open waardoor de zon zowel onze woonkamer als mijn ziel binnentreedt. De hele dag staat ons stralend te wachten, niets staat onze plannen in de weg. In de auto is het bloedheet, gelukkig hebben we ons voorbereid met een witte handdoek op het stuur.
Met de zonnebril op de neus, pet op de kop en een fles water binnen handbereik, rij ik samen met mijn geliefde naar één van de culturele bestemmingen die door ons met zorg is uitgezocht. Daardoor geniet ik extra van de vrijheid met de onbegrensde mogelijkheden die de dag ons te bieden heeft.
Regelmatig zijn we omgeven
door vriendelijke, praatgrage mensen die van alles met ons willen delen – alsof we ze met een magneet aantrekken. Karakteristieke restaurantjes waar de gezelligheid vanaf straalt zijn in onze constante nabijheid. Intussen schreeuwen de winkeletalages naar ons toe met heerlijkheden en vooral onmisbare spulletjes. Ondertussen maakt ons fototoestel overuren en maken we meer dan genoeg hersenpokon aan. Herinneringen worden voor eeuwig vastgelegd. Ik ben dankbaar dat ik hier mag zijn en dit allemaal mag meemaken.
In een pittoresk eettentje nuttigen we een maaltijd die onze smaakpapillen doet strelen als nooit daarvoor. Nagenietend op de balustrade bij de pier geeft de romantische zonsondergang ons het gevoel alsof de tijd stilstaat. Met als kers op de taart pronkt in de verte het silhouet van een cruiseschip. Een ideaal plaatje. Onbewust maken we beiden een smeekbede dat deze dag voor altijd stil blijft staan.
’s Avonds zitten we op de bank
alle ervaringen te verwerken van een geweldige en leerzame dag. Na het sluiten van de gordijnen maken we het ons comfortabel met achtergrondmuziek, vergezeld met een drankje en een hapje. We bekijken de foto’s met genot en vragen ons af of wij het zijn geweest die deze hebben gemaakt.
Met als resultaat dat we elkaar ‘s avonds aankijken. Ik besef dat ik een fantastische ervaring heb gehad; namelijk de dag van mijn dromen.
